කෑලි වලට කැඩුනු මගේ හදවත.....
ජීවිතය හැම මොහොතකම ගෙවනවා. ඒත් අපිට නොදැනීම ඒ ගෙවෙන ජීවිතේ අපිට දැනෙන එකම දේ දුක සතුට විතරයි. මාස ගානක නියගයකින් පස්සේ අද හීන් පොදක් වැටෙනවා හරියට බිදී ගිය හද‍‍වත් වලට ආයෙමත් පණ දෙන්න වගේ. ඒ වැහි පොද නිසා අද ටිකක් සීතලයි. මට වගේම නුඹටත් පාඵ ඇති. එළිය‍ට ගිහින් අහස දිහා බලන් ඉන්න හිතෙනවා... සමහර විට කාමරේ පුංචි කවුලුවෙන් ඔයත් තරු පායලා තියෙන අහස දිහා බලා‍ගෙන ඇති. රැ අහසේ ඔ‍බේ ඇස් වගේ නිල්පා‍ටට දිලිසෙන ලස්සන පුංචි තරුවක් දිහා බලන් ඉන්න මං ආසයි.. මට පාඵව තනිකම දරාගන්න අමාරුයි මේ හීතලට මාව ගල් ගැසෙවි. මේ හිරිකඩ වැස්ස,වැහි බිදු මගේ හදවතේ ඇතුළටම වැටෙනවා. ඔයත් එක්ක මේ පුංචි කවුලුව ළගට වෙලා අහස දිහා බලන් ඉන්න ඇත්නම්... මගේ ඇස් බොදවේගෙන එනවා. තව ටිකකින් ඒ තරුව නොපෙනි යාවි ඒ තරමටම මගේ ඇස් වලට කදුලු උනයි.
මට එක දෙයක් කියලා දෙන්න ඇයි මං ඔයා ගැන මෙච්චර හිතන්නේ? මේ හිතන හැම සිතුවිල්ලකටම අයිති සෙනෙහස මේ පුංචි රටේ කොතැනක ඔයා හිටියත් ඔයා‍ව හොයාගෙන ඒවි. ගෙවුනු සංසාරේ පුරාවට අපි එකට ඉන්න ඇති ඒ පුරුද්දට මට ඔයා ගැන හිතෙනවා ඇති.....
ඒත් මට එහෙම හිතුන‍ට ඔයාට එහෙම මං ගැන හිතනේ නැ දැන්. ඉස්සර ඔයාගේ ජිවිතේ වැඩියෙන්ම ආදරේ කරේ මට මම එතකොට ඔයාගේ හදවතේ පළවෙනියා ඒත් අද මං ජිවත් වෙන‍‍‍වද කියලවත් ඔයා දන්නේ නැ ඇයි අපිට දෛව‍ය සරදම් කරේ...
වැහි පොද හයියෙන්ම වැටෙනවා මගේ ඇස් දෙකේ කදුලු පිරිලා මේ කදුලු මේ වැහි පොද‍ට එකතු වෙලා ගලාගෙන ගිහින් ඔයාගේ දෙපෙතුල ගාවට ඇවිත් ජීවිතය ඉල්ලයි ඔයාගේයි මගේයි වටිනා ජීවිතය..... ඔයාට අමතකයි මට ඔයා වාරු දෙන එකක් නැ....
කියන්න මට අන්තිමට මොනාද ඉතිරි උනේ... ඔයාගේ අතීත සුවදයි කවදාවත් එකතු කරන්න බැරි කෑලි වලට කැඩුනු මගේ හදවතයි නේද?
